ՄԱՆՈՒԿՆ ՈՒ ՋՈՒՐԸ

Հովհաննես Թումանյան

Ամպոտ սարեն ուրախ ձենով
Ջուր է գալիս, անցնում շենով:

Մի թուխ մանուկ դուրս է վազել,
Ձեռքն ու երես պաղ լվացել,
Լվացել է ձեռքն ու երես,
Ու դարձել է՝ խոսել էսպես.

— Դու ո՞ր սարեն կուգաս ջրի՛կ,
Իմ պաղ ջրիկ ու անուշիկ։
— Ես էն սարեն կուգամ մթին,
Որ հին ու նոր ձյունն է գլխին։

— Դու ո՞ր առուն կերթաս, ջրի՛կ.
Իմ պաղ ջրիկ ու անուշիկ։
— Ես էն առուն կերթամ զվարթ,
Ուր ափերն են շուշան ու վարդ։

— Դու ո՞ր այգին կերթաս, ջրի՛կ.
Իմ պաղ ջրիկ ու անուշիկ։
— Ես էն այգին կերթամ դալար,
Որ տերն է ժիր մեջն այգեպան

Հարցեր և առաջադրանքներ

  1. Բացատրի՛ր հետևյալ բառերը.

մանուկ —երեխա

 դալար —մատղաշ

Բ. Գրի՛ր հակառակ իմաստով բառեր.

 ժիր —տխուր

 պաղ —տաք

  • Որտեղի՞ց է հոսում առվակը:  Նշի՛ր այն տողերը, որտեղ դա երևում է:Ամպոտ սարեն ուրախ ձենով
    Ջուր է գալիս, անցնում շենով:
  • Նկարի՛ր քո պատկերացրած առվակը

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրատարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Զանցել գործիքագոտուն